Jaka pyszna dieta!

• innowacyjny przepis na zakwas
• chleb bez grama drożdży
• jeszcze więcej przepisów na każdą porę dnia
• nowe receptury bez glutenu, mleka i jajek
• przepisy tylko na naturalnych mieszankach mąki
• zupełnie nową oprawę graficzną

Dieta bezglutenowa w "cudowny" sposób potrafi przywrócić zdrowie osobom z celiakią i innymi chorobami układu pokarmowego, ale może się stać prawdziwym koszmarem... i być nim do momentu, w którym uświadomisz sobie, że bezglutenowy nie znaczy koniecznie nijaki, niesmaczny czy mdły. Tę prawdę stara się przekazać na swoim blogu - a teraz także w kolejnym wydaniu książki - utalentowana eksperymentatorka kulinarna, która kilka lat temu sama musiała na zawsze odstawić gluten.

Książka Weroniki Madejskiej nie jest kolejną pozycją z wegetariańskimi przepisami dla bezglutenowców. Oprócz sprawdzonych receptur na pyszne potrawy znajdziesz w niej informacje na temat tego, jak się odnaleźć w świecie, w którym niemal wszystkie gotowe produkty zawierają gluten. Dowiesz się, jak upiec dobry chleb, przygotować pizzę, wrapy czy ciasto czekoladowe, a także jak modyfikować przepisy o zamienniki jajek, mleka i cukru. Odkryjesz spektrum interesujących smaków i fantastycznych aromatów doprawione szczyptą dobrego humoru i życzliwego zainteresowania problemami osób na różnych dietach. Z tą książką będzie Ci łatwiej zaakceptować własną sytuację i znaleźć w niej dobre strony. A jeśli nie musisz przejmować się glutenem, możesz po prostu poszukać tu natchnienia!

Dlaczego lepiej być weganinem

Paul McCartney stwierdził kiedyś, że gdyby rzeźnie miały szklane ściany, każdy byłby wegetarianinem. Może. Może powiedział to Paul, a może jego żona Linda. Może gdyby ubojnie zwierząt były ze szkła, wielu z nas porzuciłoby jedzenie ich ciał. A może ludzie machnęliby ręką i nadal konsumowaliby mięso i produkty odzwierzęce, nawet jeśli nie mogliby dłużej usprawiedliwiać się niewiedzą. Zaraz, zaraz! Przecież w internecie jest mnóstwo informacji. Filmy z rzeźni są dostępne na YouTube, wystarczy jedno kliknięcie... Rzeźnie MAJĄ szklane ściany, co nie powstrzymuje większości ludzi od konsumpcji mięsa. Czyżby wiedza niczego w tym zakresie nie zmieniła? Czyżby ludzie byli po prostu okrutni i nic nie mogło zmienić ich postawy?

Weganie, którzy porzucili mięso i produkty odzwierzęce z przyczyn ideowych, mają często skłonność do piętnowania mięso- i nabiałożerców jako osób niemoralnych. Część środowiska wegan lubi uważać się za lepszych. W końcu MY nie krzywdzimy zwierząt. Tylko czy taka postawa daje coś poza poczuciem wyższości? Czy może doprowadzić do zmiany zwyczajów żywieniowych większości społeczeństwa? Owszem, rezygnacja z produktów odzwierzęcych jest decyzją głęboko etyczną, ale droga do jej podjęcia nie wiedzie przez upokarzanie mięsożerców. Właściwą postawą weganina wobec przyszłego weganina powinno być argumentowanie. Odpowiednimi, logicznymi argumentami można dotrzeć do wielu potencjalnych wegan i pomóc im stać się faktycznymi weganami.

Ta książka powstała właśnie po to, by przekonać nieprzekonanych.

Nie potrzebujemy już nowych marek, nowych produktów czy kolejnych kolorowych czasopism. Potrzebujemy ich mniej. To, czego nam brakuje to etyki po stronie producentów, wiedzy po stronie konsumentów i uczciwości po stronie mediów. Jeśli nie nastąpi radykalna poprawa sytuacji, będziemy zmuszeni wziąć sprawy w swoje ręce – odstąpić od schemizowanej żywności oferowanej przez hipermarkety, od toksycznych kosmetyków sprzedawanych za sprawą niedopowiedzeń i obietnic bez pokrycia oraz od środków czystości, szkodliwych nie tylko dla ludzi, ale i dla wrażliwego środowiska naturalnego.

W tym wydaniu przybliżamy nagą prawdę na temat glifosatu, który zdaje się być w Polsce tematem tabu. Ustami specjalistów zdradzamy receptę na długowieczność i ponad 100-letnie życie w witalnym ciele, a także prezentujemy początki polskiego wegetarianizmu. Poruszamy temat jodu, który nadal budzi kontrowersje, fluoru, który dzieli specjalistów na zwolenników i przeciwników, a także karmienia piersią w miejscach publicznych, które jest obiektem niekończącej się krytyki. Wywiad okładkowy napawa optymizmem, że zmiana w świadomości jest możliwa w pokoleniu młodych, którym bliższy jest temat czystości ziemi i sprawiedliwości klimatycznej w przyszłości.

Z przedstawionych wywiadów dowiecie się, że profilaktyka alergii polegająca na starannym dobieraniu organicznej żywności, przygotowywaniu jej samemu z czułością okazywaną sobie i bliskim, jest sposobem nie tylko na normalizację naszego układu odpornościowego, ale i na odzyskanie równowagi. Równowagi w życiu, w którym to odnajdujemy przestrzeń na regularne ćwiczenia, zaczerpnięcie oddechu wśród drzew, relaks w gronie przyjaciół i nieskażone chemią posiłki obfitujące w rośliny. Dlatego nie prezentujemy w piśmie kolejnych jednostek chorób alergicznych i medykamentów, lecz ścieżki powrotne do natury. www.hipoalergiczni.pl

Czy poważny sportowiec może nie jeść mięsa?

W 1956 roku podczas igrzysk olimpijskich w Melbourne australijski pływak Murray Rose zdobył trzy złote medale. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że Murray był weganinem - nie spożywał produktów pochodzenia zwierzęcego. W jego diecie nie było miejsca na nabiał i mięso, mimo to odnosił sukcesy i zapisał się w historii sportu. Podobną drogą poszło wielu innych sportowców - dziś weganie są zarówno wśród olimpijczyków, jak i zawodników sportów walki, biegaczy czy osób podnoszących ciężary.

Białko roślinne nie musi być niepełnowartościowe. Weganizm nie musi być drogi, a komponowanie diety nie wymaga regularnego sięgania po kalkulator i przeliczania składników odżywczych każdego produktu.

Możesz być aktywny fizycznie, trenować i rozwijać się na diecie roślinnej - wystarczy, że będziesz unikać skrajnych opinii i podejdziesz do niej zdroworozsądkowo, bez nadinterpretacji korzyści.